ماده ۲ قوانین عمومی
مراکز زیر حسب مورد موظف به استقرار سامانه‌های بهداشتی مربوط براساس مقررات این آیین‌نامه هستند:
الف ـ مراکز نگهداری و پرورش دام (به عنوان محل تولید فراوردههای خام دامی).
ب ـ کشتارگاه‌ها، کارگاه‌ها، کارخانه‌ها و مراکز تولید، تهیه و آماده کردن فراورده های خام دامی.
پ ـ سردخانه‌ها و مراکز نگهداری و توزیع فراوردههای خام دامی.
ت ـ کارخانه‌ها و کارگاه‌های تولید و شرکت‌های توزیع دارو و فراوردههای زیستی (بیولوژیک).
تبصره ۱ ـ برنامه زمان‌بندی استقرار سامانه‌های بهداشتی در مراکز مذکور ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ این آیین‌نامه توسط سازمان دامپزشکی کشور با همکاری تشکل‌های مربوط، تعیین و ابلاغ می‌شود. با مراکزی که نسبت به استقرار سامانه‌های بهداشتی مطابق برنامه زمان‌بندی مربوط اقدام نکنند، پس از اخطار کتبی در نوبت اول، براساس ماده (۱۲) قانون سازمان دامپزشکی کشور ـ مصوب ۱۳۵۰ ـ برخورد خواهد شد.
تبصره۲ـ اولویت استقرار سامانه‌های بهداشتی در مراکز موضوع این آیین‌نامه با مراکزی است که به تشخیص سازمان دامپزشکی کشور در زمینه تولید یا توزیع فراوردههای خام دامی، داروها و مواد زیستی سترون (بیولوژیک استریل)، تزریقی یا پرخطر فعالیت دارند.
تبصره۳ـ مراکز موضوع این آیین‌نامه می‌توانند برای ممیزی غیررسمی سامانه‌های بهداشتی از خدمات هر یک از اشخاص حقوقی موضوع ماده (۴) این آیین‌نامه استفاده کنند.
تبصره۴ـ نحوه استقرار سامانه‌های بهداشتی مربوط به مراکز پرورش و تولید در روستاها به روش نظام بهره‌برداری روستایی یا به روش کوچرو (ییلاق، قشلاق) با رعایت آیین‌نامه نحوه نگهداری حیوانات اهلی، موضوع تصویب‌نامه شماره ۵۶۸۶۶/ت۴۸۰۸۸هـ مورخ ۱۳۹۲/۳/۹ است.
تبصره۵ ـ مراکز مشمول بندهای (الف) تا (پ) این ماده مکلف به رعایت ضوابط بهداشت محیطی موضوع آیین‌نامه اجرایی قانون اصلاح ماده (۱۳) قانون مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی ـ مصوب ۱۳۷۹ ـ هستند.
