ماده ۲ قوانین جزایی (کیفری و دادرسی کیفری)
اشخاص زیر به حبس از ۹۱ روز تا یك سال و یا به پرداخت جزای نقدی از ۲۰۰.۰۰۰. ریال تا ۱.۰۰۰.۰۰۰ ریال و یا به هر دو مجازات‌محكوم می‌شوند:
الف – اشخاصی كه در اعلام ولادت یا وفات یا هویت بر خلاف واقع اظهاری نمایند.
ب – اشخاصی كه عالماً عامداً پس از رسیدن به سن ۱۸ سال تمام از شناسنامه مكرر استفاده نموده یا به دریافت شناسنامه مكرر برای خود یا‌مولی‌علیه و یا به دریافت شناسنامه موهوم مبادرت كنند و یا از شناسنامه دیگری خواه صاحب آن زنده یا مرده باشد به نام هویت خود استفاده نمایند.افرادی كه شناسنامه خود را در اختیار استفاده‌كنندگان فوق قرار دهند به همان مجازات محكوم می‌شوند.
ج – ماما یا پزشكی كه در مورد ولادت یا وفات گواهی خلاف واقع صادر كند.
د – اشخاصی كه در مورد ولادت یا وفات شهادت دروغ بدهند و شهادت آنان در تنظیم دفتر ثبت كل وقایع و یا وفات مؤثر واقع شود.
تبصره – در كلیه موارد مذكور در فوق، مرتكب در صورت تكرار به حداكثر مجازات مقرر محكوم خواهد شد.زیرنویس: این ماده ناسخ ماده ۴۹ قانون ثبت احوال مصوب ۱۳۵۵/۴/۱۶ می‌باشد. اما به نظر ماده ۴۸ از جهت تعیین ضمانت اجراء ماده ۳۵ قانون ثبت احوال به قوت خود باقی باشد زیرا در ماده ۳ تصریحی به ماده ۳۵ نشده است.
