فصل چهارم: در موصی له(مواد 850تا 853)
396
ماده 850
373
موصی له باید موجود باشد و بتواند مالک چیزی بشود که برای او وصیت شده است.
ماده 851
396
وصیت برای حمل صحیح است لیکن تملک او منوط است بر اینکه زنده متولد شود.
ماده 852
403
اگر حمل در نتیجه جرمی سقط شود موصی به به ورثه اومیرسد مگر اینکه جرم مانع ارث باشد.
ماده 853
406
اگر موصی لهم متعدد و محصور باشند موصی به بین آنهابالسویه تقسیم می شود مگر اینکه موصی طور دیگر مقرر داشته باشد.
