فصل دوم: در طلاق

357

مبحث اول: در کلیات (مواد 1133 تا 1142)

225

ماده 1133

210

مرد می تواند با رعایت شرایط مقرر در این قانون با مراجعه به دادگاه تقاضای طلاق همسرش را بنماید.

تبصره - زن نیز می تواند با وجود شرایط مقرر در مواد (1119)، (1129) و (1130) این قانون، از دادگاه تقاضای طلاق نماید.

ماده 1134

221

طلاق باید به صیغه طلاق و در حضور لااقل دو نفر مرد عادل که طلاق را بشنوند واقع گردد.

ماده 1135

212

طلاق باید منجز باشد و طلاق معلق به شرط، باطل است.

ماده 1136

209

طلاق دهنده بایدبالغ و عاقل و قاصد و مختار باشد.

ماده 1137

224

ولی مجنون دائمی می تواند در صورت مصلحت مولی علیه، زن او را طلاق دهد.

ماده 1138

211

ممکن است صیغه طلاق را به توسط وکیل اجرانمود.

ماده 1139

220

طلاق مخصوص عقد دائم است و زن منقطعه با انقضا مدت یا بذل آن از طرف شوهر از زوجیت خارج می شود.

ماده 1140

217

طلاق زن در مدت عادت زنانگی یا در حال نفاس صحیح نیست مگر اینکه زن حامل باشد یا طلاق قبل از نزدیکی با زن واقع شود یا شوهر غایب باشد بطوری که اطلاع از عادت زنانگی بودن زن نتواند حاصل کند.

ماده 1141

204

طلاق در طهر مواقعه صحیح نیست مگر اینکه زن یائسه یاحامل باشد.

ماده 1142

216

طلاق زنی که با وجود اقتضای سن عادت زنانگی نمی شود وقتی صحیح است که از تاریخ آخرین نزدیکی با زن سه ماه گذشته باشد.

مبحث دوم: در اقسام طلاق(مواد 1143 تا 1149)

249

ماده 1143

195

طلاق بر دو قسم است: بائن و رجعی.

ماده 1144

203

در طلاق بائن برای شوهر حق رجوع نیست.

ماده 1145

213

در موارد ذیل طلاق، بائن است:

1 - طلاقی که قبل از نزدیکی واقع شود؛

2 - طلاق یائسه؛

3 - طلاق خلع و مبارات مادام که زن رجوع به عوض نکرده باشد؛

4 - سومین طلاق که بعد از سه وصلت متوالی به عمل آید اعم ازاینکه وصلت در نتیجه رجوع باشد یا در نتیجه نکاح جدید.

ماده 1146

238

طلاق خلع آن است که زن به واسطه کراهتی که از شوهرخود دارد در مقابل مالی که به شوهر می دهد طلاق بگیرد اعم ازاینکه مال مزبور عین مهر یا معادل آن و یا بیشتر و یا کمتر از مهر باشد.

ماده 1147

187

طلاق مبارات آن است که کراهت از طرفین باشد ولی دراین صورت عوض باید زائد بر میزان مهر نباشد.

ماده 1148

197

در طلاق رجعی برای شوهر در مدت عده حق رجوع است.

ماده 1149

212

رجوع در طلاق به هر لفظ یا فعلی حاصل می شود که دلالت بر رجوع کند مشروط بر اینکه مقرون به قصد رجوع باشد.

مبحث سوم: در عده (مواد 1150 تا 1157)

215

ماده 1150

210

عدق ه عبارت است از مدتی که تا انقضای آن زنی که عقدنکاح او منحل شده است نمی تواند شوهر دیگر اختیار کند.

ماده 1151

212

عده طلاق و عده فسخ نکاح سه طهر است مگر اینکه زن با اقتضای سن، عادت زنانگی نبیندکه دراین صورت عده او سه ماه است.

ماده 1152

220

عده فسخ نکاح و بذل مدت و انقضا آن در مورد نکاح منقطع در غیر حامل دو طهر است مگر اینکه زن با اقتضای سن عادت زنانگی نبیند که در این صورت 45 روز است.

ماده 1153

207

عده طلاق و فسخ نکاح و بذل مدت و انقضا آن در موردزن حامله تا وضع حمل است.

ماده 1154

218

عده وفات چه در دائم و چه در منقطع در هر حال چهار ماه و ده روز است مگر اینکه زن حامل باشد که در این صورت عده وفات تا موقع وضع حمل است مشروط بر اینکه فاصله بین فوت شوهر و وضع حمل از چهار ماه و ده روز بیشتر باشد والا مدت عده همان چهار ماه و ده روز خواهد بود.

ماده 1155

199

زنی که بین او و شوهر خود نزدیکی واقع نشده و همچنین زن یائسه، نه عده طلاق دارد و نه عده فسخ نکاح ولی عده وفات در هر مورد باید رعایت شود.

ماده 1155

203

زنی که بین او و شوهر خود نزدیکی واقع نشده و همچنین زن یائسه، نه عده طلاق دارد و نه عده فسخ نکاح ولی عده وفات در هر مورد باید رعایت شود.

ماده 1156

209

زنی که شوهر او غایب مفقودالاثر بوده و حاکم او را طلاق داده باشد باید از تاریخ طلاق عده وفات نگاه دارد.

ماده 1157

194

زنی که به شبهه با کسی نزدیکی کند باید عده طلاق نگاه دارد.

گروه وکلای عدل جو