ماده 1 مالی و تجاری
اصطلاحات و عبارات بکاربرده شده در این قانون دارای معانی زیر می‌باشد :
قانون - قانون تشویق و حمایت سرمایه‌گذاری خارجی.
سرمایه‌گذار خارجی - اشخاص حقیقی یا حقوقی غیرایرانی و یا ایرانی با استفاده از سرمایه با منشاء خارجی که مجوز سرمایه‌گذاری موضوع ماده (6) را‌اخذ نموده باشند.
سرمایه خارجی - انواع سرمایه اعم از نقدی و یا غیر نقدی که توسط سرمایه‌گذار خارجی به کشور وارد می‌شود و شامل موارد زیر می‌گردد :
الف - وجوه نقدی که به صورت ارز قابل تبدیل، از طریق نظام بانکی یا دیگر طرق انتقال وجوه که مورد تأیید بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران‌باشد، به کشور وارد شود،
ب - ماشین آلات و تجهیزات،
ج - ابزار و قطعات یدکی، قطعات منفصله و مواد اولیه، افزودنی و کمکی،
د - حق اختراع، دانش فنی، اسامی و علائم تجاری و خدمات تخصصی،
هـ- سود سهام قابل انتقال سرمایه‌گذار خارجی،
و - سایر موارد مجاز با تصویب هیأت دولت.
سرمایه‌گذاری خارجی - بکارگیری سرمایه خارجی در یک بنگاه اقتصادی جدید یا موجود پس از اخذ مجوز سرمایه‌گذاری.
مجوز سرمایه‌گذاری - مجوزی که برطبق ماده (6) این قانون برای هر مورد سرمایه‌گذاری خارجی صادر می‌شود.
سازمان - سازمان سرمایه‌گذاری و کمکهای اقتصادی و فنی ایران موضوع ماده (5) قانون تشکیل وزارت امور اقتصادی و دارائی مصوب 1353.4.24.
هیأت - هیأت سرمایه‌گذاری خارجی موضوع ماده (6) این قانون.
