فصل دوم: اعسار در مورد محکوم به (مواد 20 تا 26)
ماده بیستم
مرجع رسیدگی به دعوای اعسار در مورد محکومبه محکمهای است که بدایتاً به دعوای اصلی رسیدگی کرده است. دعوای اعسار در مقابل اوراق اجرائیه ثبت اسناد در محکمه محل اقامت مدعی اعسار اقامه خواهد شد.
ماده بیست و یکم
دعوای اعسار در مورد محکومبه به طرفیت محکومله دعوی اصلی و در مورد ورقه لازمالاجرای ثبت اسناد به طرفیت متعهدلهاقامه خواهد شد.
ماده بیست و دوم
در رسیدگی به دعوای اعسار در مورد محکومبه هر گاه محکومعلیه برای معافیت موقتی از پرداخت مخارج عدلیه نیز ادعایاعسار کند موقتاً و بدون رسیدگی مخصوص از مخارج مربوطه به دعوی اعسار معاف است.
ماده بیست و سوم
مدعی اعسار باید شهادت کتبی لااقل چهار نفر از اشخاصی که از وضع معیشت و زندگانی او مطلع باشند به عرضحال خودضمیمه نمایند در شهادتنامه مذکور باید اسم و شغل و وسایل گذران مدعی اعسار و عدم تمکن او برای پرداخت محکومبه یا دین با تعیین مبلغ آنتصریح شود.
ماده بیست و چهارم
مقررات مواد 8 و 9 و قسمت اول ماده 10 و ماده 11 و ماده 12 (جز اخطار به مدعیالعموم) در مورد اعسار نسبت بهمحکومبه یا دین نیز رعایت خواهد شد.
ماده بیست و پنجم
در صورت غیبت مدعی اعسار در جلسه محاکمه یا عدم تعقیب او تقاضای مدعیعلیه برای رسیدگی به دعوی مزبور کافیاست.
ماده بیست و ششم
حکم رد یا قبول اعسار در مورد محکومبه قابل استیناف و تمیز است.