21- قانون اصلاح موادی از قانون آییننامه داخلی مجلس شورای اسلامی
ماده ۱
متن زیر جایگزین ماده (۱۴۵) میشود و تبصره آن بهعنوان تبصره (۱) ابقاء و سه تبصره به عنوان تبصرههای (۲)، (۳) و (۴) به شرح زیر به آن الحاق میشود:
ماده۱۴۵ـ رئیس مجلس شورای اسلامی موظف است یک نسخه ازطرحها و لوایح عادی و یک فوریتی را پس از اعلام وصول به کمیسیون اصلی وکمیسیونهای فرعی جهت رسیدگی به مواد مرتبط و همچنین به مرکز پژوهشهای مجلس جهت رسیدگی و اظهارنظر کارشناسی ارجاع کند.
کمیسیونهای فرعی موظفند حداکثر ظرف مدت پانزده روز از تاریخ ارجاع طرح یا لایحه عادی و ظرف مدت ده روز برای طرحها و لوایح یکفوریتی نتیجه رسیدگی خود را طی گزارشی در مواد ارجاعی به کمیسیون اصلی ارائه کنند. هریک از نمایندگان نیز میتوانند پیشنهادهای خود را در مورد کلیات و جزئیات طرحها و لوایح عادی ظرف مدت ده روز و در طرحها و لوایح یکفوریتی ظرف مدت پنج روز از تاریخ توزیع طرح یا لایحه به کمیسیون اصلی و کمیسیونهای فرعی ارائه کنند.
مهلت کمیسیون اصلی برای رسیدگی به کلیات و جزئیات طرح یا لایحه عادی حداکثر سه ماه و در طرحها و لوایح یکفوریتی حداکثر یکماه و نیم پس از تاریخ ارجاع است. چنانچه طرح یا لایحه با برگزاری جلسات عادی و فوقالعاده در مهلتهای مذکور قابل رسیدگی نباشد با درخواست کمیسیون و موافقت هیأترئیسه مجلس این فرصت حداکثر تا دوبرابر مدتهای مذکور قابل تمدید است.
تبصره۲ـ در پایان مهلتهای تعیینشده چنانچه گزارش کمیسیون اصلی ارائه نشود، هیأترئیسه مجلس موظف است طرح یا لایحه را طبق نوبت در دستور هفتگی مجلس قرار دهد. در اینصورت پیشنهادهای موضوع این ماده در جلسه علنی مطرح میشود. در صورتیکه گزارش کمیسیون اصلی تا سهروز قبل از شروع رسیدگی به طرح یا لایحه در جلسه رسمی مجلس بین نمایندگان توزیع گردد گزارش کمیسیون جایگزین طرح یا لایحه میشود. در این صورت نمایندگان میتوانند تا چهل و هشت ساعت پساز توزیع گزارش کمیسیون، پیشنهادهای خود را شامل اصلاح، برگشت به طرح یا لایحه در هر مورد، حذف کل ماده یا تبصره یا بند یا جزء به هیأترئیسه مجلس ارائه کنند تا با توزیع پیشنهاد، در جلسه رسمی مجلس مورد رسیدگی قرار گیرد.
تبصره۳ـ چنانچه در کلیات، نظرکمیسیونهای فرعی با نظر کمیسیون اصلی متفاوت باشد، در جلسه رسمی مجلس قبل از رأیگیری برای کلیات، سخنگو یا یکی از اعضای آن کمیسیونها میتوانند نظر کمیسیون خود را توضیح دهند.
تبصره۴ـ در مواردی که طرح یا لایحه طبق آییننامه به صورت دوشوری رسیدگی میشود در شور اول کلیات و در شور دوم جزئیات طبق این آییننامه رسیدگی میشود.
ماده ۲
یک ماده به عنوان ماده (۱۴۵ مکرر) به شرح زیر به قانون الحاق میشود:
ماده۱۴۵ مکرر ـ همزمان با وصول طرحها و لوایح توسط کمیسیونها در صورت ضرورت و با تصویب کمیسیون اصلی، طرح یا لایحه به کارگروه کارشناسی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی ارجاع میشود. رئیس مرکز پژوهشهای مجلس موظف است متناسب با موضوع و مواد طرح یا لایحه کارگروهی جهت بررسی طرح یا لایحه ارجاعی، متشکل از کارشناسان آن مرکز و اشخاص حقیقی و حقوقی صاحبنظر اعم از نمایندگان فعلی و ادوار مجلس، کارشناس معاونت قوانین مجلس، دیوان محاسبات، مراکز علمی و پژوهشی حوزه و دانشگاه، دستگاههای اجرائی، بخش خصوصی و دستگاههای مرتبط با طرح یا لایحه، تشکیل دهد و در بدو کار رئیس و دبیر آن را تعیین کند. رئیس کارگروه موظف است پس از بحث و بررسی کارشناسی در کارگروه و در صورت لزوم پس از مطالعه تطبیقی قوانین و مقررات و تجربیات سایر کشورها و با بررسی سوابق قانونگذاری و پیشنهادهای کمیسیونهای فرعی و نمایندگان، گزارش کارگروه را با رعایت اسناد بالادستی از جمله قانون اساسی، سند چشمانداز، سیاستهای کلی نظام و قانون برنامه توسعه، همراه با مشخصات اعضای کارگروه به کمیسیون اصلی ارائه کند. رئیس یا نماینده کارگروه موظف است با شرکت در جلسات کمیسیون از گزارش ارائهشده دفاع کند. در صورت عدم نیاز به قانونگذاری جدید در موضوع مورد بحث، رئیس کارگروه گزارش خود را با ذکر دلایل رد طرح یا لایحه به کمیسیون اصلی ارائه میکند.
تبصره۱ـ چنانچه رئیس مرکز پژوهشهای مجلس از مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای نگهبان جهت معرفی نماینده خود برای حضور در کارگروه موضوع این ماده دعوت بهعمل آورد، مراجع مذکور در صورت تمایل میتوانند شخص یا اشخاصی را از اعضاء یا غیراعضاء به مرکز معرفی کنند. عدم معرفی یا حضور نیافتن نمایندگان مذکور، مانع از تشکیل کارگروه نیست.
تبصره۲ـ ارجاع طرح یا لایحه به کارگروه موضوع این ماده نافی مسؤولیت مرکز پژوهشهای مجلس در ارائه نظرات کارشناسی به کمیسیونها و جلسات رسمی مجلس مندرج در قانون شرح وظایف مرکز پژوهشهای مجلس نخواهد بود.
تبصره۳ـ حداکثر زمان رسیدگی به طرحها و لوایح عادی در مرکز پژوهشها یکماه و نیم پس از ارجاع و در طرحها و لوایح یکفوریتی یکماه پس از ارجاع میباشد. در صورت ضرورت این فرصتها با درخواست مرکز پژوهشها و تأیید کمیسیون اصلی قابل افزایش است.
ماده ۳
متن زیر جایگزین ماده(۱۴۶) میشود و تبصرههای (۱) و (۲) آن ابقاء میگردد:
ماده۱۴۶ـ کمیسیون اصلی موظف است در رسیدگی به طرحها و لوایح از وزرا و یا بالاترین مقام دستگاههای اجرائی مرتبط با موضوع، مرکز پژوهشها، دیوان محاسبات، نمایندگان کمیسیونهای فرعی و نمایندگانی که در موعد مقرر پیشنهاد خود را ارائه نمودهاند و عنداللزوم نماینده بخش خصوصی اعم از اتاقهای: بازرگانی و صنایع و معادن، کشاورزی، تعاون، اصناف، تشکلهای کارگری، انجمنها و اتحادیهها و مجامع صنفی، صنعتی، معدنی و کشاورزی حسب مورد دعوت نماید و پس از رسیدگی گزارش خود را در مهلت مقرر به هیأترئیسه مجلس تقدیم کند.
ماده ۴
یک ماده به عنوان ماده (۱۴۶ مکرر) به شرح زیر به قانون الحاق میشود:
ماده۱۴۶ مکرر ـ پس از توزیع گزارش نهائی کمیسیون اصلی توسط هیأترئیسه مجلس، کمیسیونهای فرعی در موارد ارجاعی و نمایندگان میتوانند ظرف مدت ده روز از تاریخ توزیع گزارش، پیشنهادهای خود را درخصوص اصلاح، برگشت به طرح یا لایحه اصلی و پیشنهادهای الحاقی در هر ماده و اجزای آن، حذف کل ماده و اجزای آن به هیأت رئیسه مجلس ارائه کنند.
تبصره ـ گزارش کمیسیون اصلی همراه با گزارش کمیسیونهای فرعی و پیشنهادهای نمایندگان موضوع این ماده و ماده (۱۴۵) در مورد هر طرح یا لایحه و همچنین در موارد ارجاعی به کمیسیون اصلی حین بررسی طرحها و لوایح حداقل چهل و هشت ساعت و در موارد اعادهشده از شورای نگهبان حداقل یک جلسه یا بیست و چهار ساعت قبل از رسیدگی در جلسه رسمی مجلس باید بین نمایندگان مجلس توزیع شده باشد. درغیر اینصورت در آن جلسه قابل رسیدگی نیست.
ماده ۵
ماده (۱۵۰) به شرح زیر اصلاح، و تبصره (۵) آن حذف و تبصرههای (۱)، (۲)، (۳)، (۴) و (۶) آن ابقاء میشود:
در مواردی که موادی از طرحها و لوایح و همچنین مصوبات اعادهشده از شورای نگهبان جهت رسیدگی به کمیسیون اصلی ارجاع میشود، نمایندگان عضوکمیسیونهای فرعی و سایر نمایندگان میتوانند با حضور در کمیسیون اصلی، در زمان اعلام شده توسط کمیسیون نظرات و پیشنهادهای خود را مطرح کنند.
ماده ۶
ماده (۱۵۱) قانون به شرح زیر اصلاح و در صدر جزء (۲) بند (الف) ماده (۱۱۲) پس از عبارت «سخنگوی کمیسیون اصلی» عبارت «حداکثر ده دقیقه» جایگزین «حداکثر پنج دقیقه» و تبصره (۱) بند (الف) آن و همچنین ماده (۱۵۲) حذف میشود:
ماده۱۵۱ـ
الف) هنگام رسیدگی به کلیات گزارش کمیسیون اصلی در جلسه رسمی مجلس، ابتداء سخنگوی کمیسیون حداکثر به مدت ده دقیقه توضیحات لازم را ارائه میکند و در صورت ثبتنام نمایندگان، حداکثر سه نفر مخالف و سه نفر موافق به ترتیب یک مخالف و یک موافق هرکدام حداکثر پنج دقیقه نظرات خود را درباره قبول یا رد کلیات بیان مینمایند و نماینده دولت و سخنگوی کمیسیون درصورت تمایل هرکدام حداکثر به مدت پنج دقیقه نظرات خود را بیان میکنند و برای کلیات رأیگیری میشود. درطرحها و لوایح مهم یا مفصل، به پیشنهاد کتبی پانزده نفر از نمایندگان یا رئیس جلسه و تصویب مجلس مدت زمانهای مذکور دوبرابر میشود.
ب) در صورت تصویب کلیات، رسیدگی به جزئیات طرحها و لوایح در جلسه رسمی مجلس به شرح زیر خواهد بود:
۱ـ گزارش کمیسیون اصلی در خصوص مادهواحده یا هریک از مواد و اجزای آن به ترتیب مواد توسط یکی از اعضای هیأترئیسه مجلس قرائت میشود، درصورتیکه نسبت به مادهواحده یا هر یک از مواد و اجزای آن پیشنهاد چاپشده وجود داشته باشد ابتداء مصوبه کمیسیون اصلی در آن مورد رسیدگی میشود و در صورت وجود مخالف، یک نفر مخالف و سپس یک نفر موافق و پس از آن نماینده دولت و سخنگوی کمیسیون هر یک حداکثر پنج دقیقه صحبت خواهند کرد و نسبت به مصوبه کمیسیون اصلی رأیگیری میشود.
۲ـ در صورت عدم تصویب مصوبه کمیسیون اصلی در مادهواحده یا هر یک از مواد و اجزای آن به ترتیب پیشنهادهای چاپشده اصلاحی با اولویت پیشنهادهای کمیسیونهای فرعی و سپس نمایندگان، به ترتیب جامعیت بیشتر به تشخیص رئیس جلسه و در پیشنهادهای مشابه به ترتیب نوبت و در صورت نیاز به قید قرعه توسط یکی از اعضای هیأترئیسه بهشرح فوق بررسی و رأیگیری خواهد شد.
۳ـ در صورت عدم تصویب پیشنهادهای چاپشده اصلاحی، پیشنهاد چاپشده بازگشت به لایحه یا طرح اصلی از کمیسیونهای فرعی یا نمایندگان در مادهواحده یا هر یک از مواد و اجزای آن به شرح فوق مطرح و رأیگیری میشود. در صورت تصویب پیشنهاد برگشت به لایحه یا طرح اصلی در هر ماده پیشنهادهای چاپشده اصلاحی یا الحاقی مرتبط و غیرمغایر با مصوبات در آن مورد قابل طرح است.
۴ـ در صورت عدم تصویب پیشنهاد بازگشت به مادهواحده یا هریک از مواد و اجزای طرح یا لایحه اولیه، پیشنهاد چاپشده کمیسیونهای فرعی یا نمایندگان درباره حذف کل مادهواحده یا هریک از مواد و اجزای گزارش کمیسیون اصلی به شرح فوق مطرح و رأیگیری میشود.
۵ ـ در صورت عدم تصویب پیشنهاد چاپشده کمیسیونهای فرعی یا نمایندگان درباره حذف کل هریک از مواد و اجزای آن یکبار دیگر مصوبه کمیسیون اصلی در خصوص آن مورد به رأی گذاشته میشود. درصورت عدم تصویب این موارد، پیشنهادهای جدید در جلسه رسمی مجلس پذیرفته میشود و یا در صورت لزوم رئیس جلسه آن مورد را برای رسیدگی مجدد به کمیسیون اصلی ارجاع میدهد.
در کلیه مواردی که مصوبه کمیسیون اصلی، یا هریک از پیشنهادهای اصلاحی، بازگشت به طرح یا لایحه اولیه به تصویب مجلس برسد، پیشنهادهای چاپشده الحاقی مرتبط و غیرمغایر با مصوبه مجلس به تشخیص رئیس جلسه به ترتیب پیشنهادهای کمیسیونهای فرعی و سپس نمایندگان مطرح و در هر مورد به شرح فوق رسیدگی و رأیگیری میشود.
پس از تعیین تکلیف نسبت به پیشنهادهای چاپشده کمیسیونهای فرعی و نمایندگان در مادهواحده یا مواد و اجزای آنها، در پایان نسبت به کل گزارش کمیسیون اصلی با اصلاحات انجامشده رأیگیری میشود؛ در صورت عدم تصویب کل گزارش کمیسیون اصلی، پیشنهادهای جدید در جلسه مجلس پذیرفته میشود و یا در صورت ضرورت برخی از مواد گزارش کمیسیون اصلی به تشخیص رئیسجلسه جهت رسیدگی مجدد به کمیسیون اصلی ارجاع میگردد و برای مابقی مواد رأیگیری میشود.
۶ ـ نسبت به آندسته از مواد که مجدداً به کمیسیون اصلی ارجاع میشود، هر یک از نمایندگان میتوانند در مهلت مقرر با حضور در کمیسیون پیشنهادهای خود را مطرح کنند. پس از چاپ و توزیع گزارش کمیسیون اصلی در موارد ارجاعی به کمیسیون، هر یک از نمایندگان میتوانند تا دوازده ساعت پس از توزیع گزارش کمیسیون اصلی پیشنهادهای خود را جهت طرح در جلسه رسمی مجلس به هیأترئیسه مجلس ارائه نمایند.
تبصره ـ در صورت عدم آمادگی یا عدم حضور سخنگویکمیسیون، به ترتیب رئیس یا یکی از نواب رئیس یا سایر اعضای کمیسیون به جای وی از نظر کمیسیون دفاع میکند.
ماده ۷
ماده (۱۵۵) و تبصره(۱) آن حذف و تبصره(۲) آن بهعنوان ماده(۱۵۵) میباشد.
ماده ۸
ماده (۱۵۶) حذف میشود.
ماده ۹
ماده (۱۵۷) بهشرح زیر اصلاح میشود:
ماده۱۵۷ـ هنگام بحث نسبت به هر ماده، چنانچه بنا به درخواست کتبی هر یک از نمایندگان به تشخیص رئیس جلسه ابهامی در ماده مطرحشده وجود داشته باشد، پیشنهاد رفع ابهام در جلسه پذیرفته و با صحبت یک مخالف و یک موافق هرکدام به مدت حداکثر پنج دقیـقه به رأی گذاشته میشود و یا موضوع جهت رفع ابهام توسط رئیسجلسه به کمیسیون اصلی ارجاع میگردد.
قانون فوق مشتمل بر نه ماده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ چهارم بهمنماه یکهزار و سیصد و نود و چهار مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ ۷/۱۱/۱۳۹۴ به تأیید شورای نگهبان رسید.