ماده ۱ قوانین عمومی
در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌روند:
الف ـ فراوردههای خام دامی: موادی که در زمان حیات دام، از آن به دست می‌آید، مانند پشم، کرک، مو، شیر، عسل، تخم پرندگان، اسپرم، تخم آبزیان و نوغان یا بعد از کشتار یا صید به دست می‌آید، مانند گوشت، پوست، استخوان و آلایش.
تبصره ـ فراوردههای دامی که برای حفظ، نگهداری و مصرف با روشهای صنعتی یا غیرصنعتی تغییر شکل داده و از حالت خام درآمده باشند، مشمول تعریف فراوردههای خام دامی نیستند.
ب ـ سامانههای بهداشتی: هر یک از روشهای مدیریت بهداشتی شامل عملیات مناسب تولید (GMP)، عملیات مناسب نگهداری (GSP)، عملیات مناسب آزمایشگاهی (GLP)، عملیات مناسب پرورش و نگهداری دام (GAHP)، شناسایی و ارزیابی مخاطره، جایگاه بایسته واپایش (HACCP) ، عملیات مناسب توزیع (GDP) و مانند آن که حسب مورد و به منظور تضمین کیفیت محصولات در مراکز تولید و توزیع فراوردههای خام دامی، دارو و فراوردههای زیستی (بیولوژیک) دامپزشکی براساس ضوابط و دستورالعمل‌های فنی و بهداشتی، توسط سازمان دامپزشکی کشور با همکاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اعلام و اجرا می‌شود.
پ ـ اشخاص حقوقی غیردولتی: شرکت‌هایی که مطابق قوانین مربوط به ثبت رسیده باشند و حوزه فعالیت آنها در اساسنامه، ارایه خدمات ممیزی غیررسمی سامانههای بهداشتی موضوع این آیین‌نامه باشد.
ت ـ ممیزی رسمی: بازدید و ممیزی سامانههای بهداشتی مراکز مشمول این آیین‌نامه توسط سازمان دامپزشکی کشور.
ث ـ ممیزی غیررسمی: بازدید و ممیزی سامانههای بهداشتی مراکز مشمول این آیین‌نامه در چهارچوب ضوابط فنی و بهداشتی اعلامی از سوی سازمان دامپزشکی کشور توسط اشخاص حقوقی غیردولتی دارای مجوز از این سازمان.
ج ـ داروهای دامپزشکی: فراوردههای ساده یا مرکبی که به منظور تشخیص، پیشگیری، واپایش (کنترل) و درمان بیماری‌های دام به کار می‌روند و کلیه فراوردههای تقویتی، تحریک‌کننده، ویتامین‌ها و مانند آن که فهرست آنها از سوی سازمان دامپزشکی کشور، اعلام و منتشر می‌شود.
چ ـ فراوردههای زیستی (بیولوژیک): فراورده‌هایی مانند سرم، واکسن، پادگن (آنتیژن) و کیت آزمایشگاهی که برای پیشگیری، واپایش (کنترل)، تشخیص و درمان بیماری‌های دام به کار می‌روند.
