ماده 97 قوانین عمومی
دولت مکلف است، به منظور پيشگيری و کاهش آسيبهای اجتماعي، نسبت به تهيه طرح جامع کنترل کاهش آسيبهای اجتماعي، با تأکيد بر پيشگيری از اعتياد به مواد مخدر، مشتمل بر محورهای ذيل اقدام نمايد:
الف) ارتقای سطح بهداشت روان، گسترش خدمات مددکاری اجتماعي، تقويت بنيان خانواده و توانمندسازی افراد و گروههای در معرض آسيب.
ب) بسط و گسترش روحيه نشاط، شادابي، اميدواري، اعتماد اجتماعي، تعميق ارزشهای دينی و هنجارهای اجتماعی.
ج) شناسايی نقاط آسيب‌خيز و بحران‌زای اجتماعی در بافت شهری و حاشيه شهرها و تمرکز بخشيدن حمايتهای اجتماعي، خدمات بهداشتي-درماني، مددکاري، مشاوره اجتماعی و حقوقی و برنامه‌های اشتغال حمايت شده، با اعمال راهبرد همکاری بين بخشی و سامانه مديريت آسيبهای اجتماعی در مناطق ياد شده.
د) پيشگيری اوليه از بروز آسيبهای اجتماعی از طريق: اصلاح برنامه‌های درسی دوره آموزش عمومی و پيش‌بينی آموزشهای اجتماعی و ارتقای مهارتهای زندگی.
هـ) خدمات‌رسانی به موقع به افراد در معرض آسيبهای اجتماعی با مشارکت سازمانهای غيردولتی.
و) بازتوانی آسيب‌ديدگان اجتماعی و فراهم نمودن زمينه بازگشت آنها به جامعه.
ز) تهيه طرح ملی مبارزه با مواد مخدر و روان‌گردان بر اساس محورهای ذيل:
1- پيشگيری از اعتياد به مواد مخدر و قاچاق آن با استفاده از تمامی امکانات و توانمنديهای ملی.
2- در اولويت قراردادن استراتژی کاهش آسيب و خطر، کار درماني، آموزش مهارتهای زندگی سالم، روان درماني، درمان اجتماع مدار معتادان و بهره‌گيری از ساير يافته‌های علمی و تجارب جهانی در اقدامها و برنامه‌ريزيهای عملی.
3- جلوگيری از تغيير الگوی مصرف مواد مخدر به داروهای شيميايی و صنعتی.
4- جلوگيری از هرگونه تطهير عوايد ناشی از فعاليتهای مجرمانه مواد مخدر و روان‌گردانها.
5- به کار گرفتن تمام امکانات و توانمنديهای ملی برای مقابله با حمل و نقل و ترانزيت مواد مخدر و همچنين عرضه و فروش آن در سراسر کشور.
6- تقويت نقش مردم و سازمانهای غيردولتی در امر پيشگيری و مبارزه با اعتياد.
ح) تداوم اجرای طرح ساماندهی و توانبخشی بيماران روانی مزمن با پوشش حداقل هفتاد و پنج درصد (75%) جمعيت هدف در پايان برنامه.
ط) تداوم اجرای طرح ساماندهی و توانبخشی سالمندان با پوشش حداقل بيست و پنج درصد (25%) جمعيت هدف.
ي) تهيه و تدوين طرح جامع توانمندسازی زنان خود سرپرست خانوار با همکاری ساير سازمانها و نهادهای ذيربط و تشکلهای غيردولتی و تصويب آن در هيأت وزيران در شش ماهه نخست سال اول برنامه.
ک) ساماندهی و توسعه مشارکتهای مردمی و خدمات داوطلبانه در عرصه بهزيستی و برنامه‌ريزی و اقدامات لازم برای حمايت از مؤسسات خيريه و غيردولتی با رويکرد بهبود فعاليت.
ل) افزايش مستمری ماهيانه خانواده‌های نيازمند و بي‌سرپرست و زنان سرپرست خانواده تحت پوشش دستگاههای حمايتی بر مبنای چهل درصد (40%) حداقل حقوق و دستمزد در سال اول برنامه.
